Doping Academy archief
Wielerbiografie over 'Het Beest': Lieuwe Westra
|
De Friese renner Lieuwe Westra leed regelmatig aan depressies. Begin 2017 kampte de Fries zelfs met een zware depressie en dat leidde ertoe dat hij zijn carrière als professioneel wielrenner vrij plotseling beëindigde.
Zoals tegenwoordig gebruik is bij stoppende beroepsrenners verscheen al snel zijn biografie: Het beest: Het wielerleven van Lieuwe Westra, met als auteur Thomas Sytsma. Even gebruikelijk lijkt het dat zo'n biografie een bekentenis voor dopinggebruik bevat. Westra gebruikte corticosteroïden in zijn carrière . Zo’n bekentenis lijkt de verkoop te moeten stimuleren. Mensen lezen blijkbaar graag hoe ‘slecht’ wielrenners wel niet zijn.
Maar met die corticosteroïden gebruikte hij geen doping, vertelde Westra in interviews op de NOS en Omrop Fryslân tv. Volgens de ex-coureur fingeerde hij regelmatig knieproblemen, waarna hij met een attest van de teamarts corticosteroïden mocht gebruiken, En dan is het geen doping, volgens Westra. Dat deed iedereen en ik wilde die drie à vier procent extra niet laten liggen, aldus de ondertussen naar Australië geëmigreerde Fries.
Dat renners met ernstige depressieve klachten ertoe neigen doping te gebruiken verbaast mij niet. Perfectie en onzekerheid zijn belangrijke oorzaken van depressie, maar kunnen ook tot faalangst leiden. Depressie en faalangst zijn dan ook gerelateerd psychische problemen. Het DA-artikel Podiumvrees, faalangst en doping liet zien dat faalangst een veelvoorkomend probleem is bij mensen die hoge prestaties moeten leveren.
Artiesten, bij wie we faalangst podiumvrees noemen, worden hiervoor behandeld. Maar in de (wieler)sport lijkt dat nog niet te zijn doorgedrongen. Doping lijkt dan iets meer zekerheid te geven voor het leveren van een goede prestatie en dat verminderd de faalangst enigszins en mogelijk ook de depressie.
Corticosteroïden helpen om tendinitis of peesontsteking te behandelen, maar er bestaat geen overtuigend bewijs dat ze wielerprestaties verbeteren. Dat Westra met corticosteroïden drie tot vier procent beter presteerde is das een mythe. Voor zijn faalangstreductie was het voldoende dat hij dat dacht.
Ernstiger vind ik het als een teamarts bij regelmatig gesimuleerde knieklachten steeds opnieuw een attest voor corticosteroïden uitschrijft. Een beetje arts moet het toch opvallen als een renner steeds voor dezelfde klachten zo’n attest vraagt. Of werkte Westra’s arts willens en wetens mee aan het onterechte gebruik van corticosteroïden door de renners die hij begeleidde. Dat is volgens mij een arts onwaardig.
© 2007 - 2018 - Dr. Bram Brouwer, Mantgum