Doping Academy archief
Trieste reactie
Trieste reactie
Van Nederlandse atletes
Direct na de uitzonderlijke Olympische 10 kilometer atletiek van de Ethiopische Atlete Almaz Ayana de suggereren de Nederlandse deelneemsters mogelijk vals spel. We beoordelen deze bewering.
De reactie van Kuijken en Vastenburg
Almaz Ayana Olympisch goud 10 km in Rio |
De Ethiopische Almaz Ayana won de Olympische tien kilometer atletiek in Rio in 29’ 17,45” en verpulverde daarmee het oude wereldrecord met bijna vijftien seconden. Ze liep bijna vijftig seconden sneller dan ze ooit gelopen had. De Nederlandse deelneemsters Susan Kuijken en Jip Vastenburg finishten met meer dan twee rondjes achterstand in respectievelijk 31’ 32,43”en 32’ 08,92.
Het was echter triest dat Kuijken en Vastenburg vrijwel direct na de race hun ‘falen’, zonder enig bewijs, suggereerden dat aan prestaties van Ethiopische en Keniaanse dames mogelijk een luchtje zat. "Je kunt niet iedereen verdenken, maar je weet ook niet zeker of ze schoon zijn.", aldus Kuijken. Daar had ze gelijk in, maar dat geldt evenzo voor hun eigen prestaties.
In de haast hun ‘falen’ aan mogelijk oneerlijk spel van de Ethiopiërs en Kenianen toe te schrijven, vergaten Kuijken en Vastenburg naar de prestaties van de overige deelnemers te kijken. Tijdens de race verbeterden namelijk 17 van de 37 deelneemsters (ca. 46%) hun persoonlijke besttijd, waaronder deelneemsters uit de Ethiopië, Kenia, VS, Australië, Noorwegen, Zweden en Engeland. Kortom, niet alleen de Ethiopische en Keniaanse dames presteerden uitzonderlijk.
Het samenvallen van voor de race gunstige condities is waarschijnlijk de echte oorzaak van de bijzondere tien kilometer finale. We kunnen dan denken aan atmosferische omstandigheden, de motivatie van de deelnemers, het wedstrijdverloop, etc. Suggesties dat de Olympische atletiekbaan in Rio te kort is, zijn onwaarschijnlijk. Dan zouden op meer looponderdelen uitzonderlijke tijden zijn gelopen.
Hoewel de Nederlandse loopsters niet van de blijkbaar gunstige racecondities konden profiteren, faalden ze naar mijn oordeel niet. Kuijken was met ongeveer één seconde slechts 0,1% langzamer dan haar persoonlijk record van 31' 31,97. Vastenburg leverde ruim een halve minuut (ca. 2%) in ten opzichte van haar persoonlijke besttijd van 31' 35,48. Maar in hun reactie op de prestaties van de winnares van Olympisch Goud faalden de Nederlandse tien kilometer loopsters daadwerkelijk.
Verheugend was daarentegen de reactie van ‘onze’ Dafne Schippers na haar verlies in de Olympische 100 meter finale, waar Nederland vrijwel zeker goud verwachte. Schippers hield de reden van haar ‘falen’ bij zichzelf. Maar ook Schippers faalde volgens mij niet. Door haar grotere gestalte en hogere gewicht, vergeleken met haar tegenstanders, was zij in het nadeel door de wetten van de massatraagheid en door de extra kinetische energie die nodig is om dat zwaardere lichaam op snelheid te brengen. Dat nadeel neemt toe naarmate de race sneller is en dit was de op een na snelste dames 100 meter finale ooit. Diezelfde kinetische werkt echter in het voordeel van de Nederlandse sprintster aan het einde van de tweehonderd meter. Dan kan ze door de extra kinetische energie die ze tijdens de eerste honderd meter in haar zwaardere lichaam heeft opgeslagen haar loopsnelheid gemakkelijker vasthouden.
© 2007 - 2018 - Dr. Bram Brouwer, Mantgum